Patron Szkoły
Patron naszej szkoły - Bohater nocy listopadowej - Piotr Wysocki
Piotr Jacek Wysocki urodził się 10 września 1797 roku w Winiarach. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Jako młody chłopak obserwował wydarzenia związane z powstaniem Księstwa Warszawskiego, potem zaś jego upadkiem i przekształceniem się w Królestwo Polskie. Pobierał nauki w Warszawie, tam też wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty. Młody Piotr Wysocki po mianowaniu go na instruktora w Szkole Podchorążych rozpoczął od 1828 tworzenie własnej organizacji konspiracyjnej, rekrutującej się w niższych stopniach oficerskich i podoficerskich wojska. Sprzysiężenie Podchorążych miało za zadanie wywołać powstanie, później zaś przekazać władzę nad nim „politykom” - wyższym szarżom.
Po wybuchu powstania został mianowany kapitanem, w powstaniu dosłużył się stopnia pułkownika.Uczestniczył w bitwie pod Wawrem, pod Grochowem, bitwie pod Dobrem i bitwie pod Okuniewem. Brał udział w wyprawie generała Józefa Dwernickiego na Wołyń, przeszedł granicę austriacką, ale uniknął internowania i przedostał się z powrotem do kraju. We wrześniu 1831 roku, będąc dowódcą 10 pułku piechoty liniowej, został ranny podczas walk w obronie reduty nr 56 na warszawskiej Woli. 6 września 1831 roku dostał się do niewoli w czasie obrony Woli. Skazany na powieszenie, został objęty amnestią i zamiast tego skazany na 20 lat ciężkich robót. Pracował w ciężkich warunkach na Syberii, dopóki nie pozwolono mu wrócić na teren Królestwa w 1857 roku.
Trzykrotnie skazany na śmierć: 29 października 1831 r. i 29 listopada 1833 r. dwukrotnie został skazany na karę śmierci przez powieszenie, lecz ukaz carski zamienił wyrok na 20 lat ciężkich robót na Syberii. Miejscem zesłania była początkowo wioska Aleksandrowsk pod Irkuckiem. Po próbie ucieczki skazano go na karę tysiąca lub półtora tysiąca batów, został karnie przeniesiony na katorgę do kopalni miedzi w Akatui w kolonii katorżniczej w Nerczyńsku, gdzie pracował przykuty do taczki. Po trzech latach, na przełomie 1842 i 1843, pozwolono mu na „wolne” osiedlenie się w mieście Akatuja. Osiadł w niewielkim domku w Zakrajce pod Akatują, gdzie niebawem otworzył firmę pod nazwą "P.W. Akatuja", która zajmowała się wytwarzaniem mydła, dostarczanego nawet do odległych zakątków Syberii.
27 października 1857 roku wrócił z zesłania. Zamieszkał w podarowanym mu przez społeczeństwo domu w Warce przy ul. Wójtowskiej 24 Zorganizował przeniesienie domniemanych zwłok księcia Trojdena I i Ziemowita z kościoła podominikańskiego do kościoła parafii Matki Bożej Szkaplerznej, fundując pamiątkową tablicę. Pozostał osobą samotną. Zmarł w Warce 6 stycznia 1875 roku jako bohater narodowy, pochowany został na miejscowym cmentarzu. Jego pogrzeb stał się wielką narodową manifestacją. Na płycie nagrobnej wyryto napis: "Wszystko dla ojczyzny – nic dla mnie".
